Gdy Stary Rok już prawie umyka z rąk, a za oknami dmie zimny, grudniowy wiatr, nadchodzi pora na myśli rozgrzewające serce. Jedną z nich jest wspomnienie ostatniej, listopadowej zbiórki żywności w sklepach i supermarketach na terenie naszego miasta. Przy tej okazji trzeba powiedzieć wprost: kwesta wyglądałaby zupełnie inaczej, a może nawet nie odbyłaby się na taką skalę, gdyby nie udział 124 (!) dziewcząt i chłopców uczęszczających na co dzień do różnego typu szkół w radzyńskim ZSP. Niektórzy po raz kolejny, a równie liczni po raz pierwszy, pod barwami naszej placówki kwestowali niestrudzenie, by okres świąteczny dla najbardziej potrzebujących z Radzynia i okolic był nieco bardziej radosny i ciepły. Potrafili zdobyć się na to, by w imieniu najsłabszych wyciągnąć dłoń proszącą o pomoc i wsparcie, by przypomnieć, że są wokół nas ci, dla których los okazał się mniej łaskawy, by wreszcie pozwolić nam wszystkim na zrobienie czegoś dobrego w świecie, w którym nie ma ciągle czasu aby samemu o zorganizowanie pomocy drugiemu człowiekowi zadbać. Czytaj więcej

Dnia ósmego grudnia klasa II la  wraz z wychowawczynią, panią Jolantą Bilską ,udała się do Biblioteki Pedagogicznej w Radzyniu Podlaskim  Zaciekawieni akcją o nazwie Maraton Pisania Listów Amnesty International, ruszyliśmy na pomoc światu. Pan Adam Borowik, koordynator akcji, bardzo szczegółowo przybliżył nam zasady tego ogólnoświatowego ruchu. Amnesty International  skupia członków ze 150 krajów świata , w Polsce działa  od 1990 roku. Angażuje się w walkę w obronie praw człowieka .Maraton pisania listów w obronie więźniów sumienia to pomysł polski. Akcja  odbywa się co roku w grudniu. Każdy z uczestników miał za zadanie napisać ręcznie co najmniej jeden list skierowany do władz danego kraju, działających niezgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka w obronie konkretnych osób, których prawa zostały złamane. Byliśmy niezmiernie poruszeni czytając historię Jemenki skazanej na śmierć, więźnia sumienia z Turcji, czy niewiele od nas starszego chłopca z Kamerunu znajdującego się w więzieniu za samo podejrzenie o homoseksualizm. Czytaj więcej

Tradycyjnie już ostatniego dnia nauki przed przerwą świąteczną uczniowe Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II w Radzyniu Podlaskim zebrali się na wspólne kolędowanie w językach świata. W tym roku był to już chór w skład którego weszło ponad 50 osób przygotowanych przez nauczycieli języków obcych: mgr Iwonę Słowikowską (j. angielski), mgr Magdalenę Iwańczuk (j. rosyjski) i mgr Dorotę Mazurek (j. niemiecki). Wyśpiewali oni razem z solistami wiele znanych i mniej znanych kolęd i piosenek świątecznych, zaś do wspólnego śpiewania włączyli się zebrani uczniowie oraz zaproszeni goście. Mamy nadzieję, że za rok nie mniej liczna grupa utalentowanej muzycznie młodzieży umili ten przedświąteczny czas.

{youtube}PPJ_SyWs6oQ{/youtube}

{youtube}spC_XKkLIZU{/youtube}

{youtube}FFYYiNy0ZS8{/youtube}

Czytaj więcej

Rozpoczęły się przygotowania do tradycyjnego już "Kolędowania w językach świata" Liczna grupa młodzieży przygotowuje się do śpoewania kolęd pod kierunkiem nauczycieli języków obcych: Magdaleny Iwańczuk, Doroty Mazurek i Iwony Słowikowskiej. Usłyszymy kolędy w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i angielskim. Tutaj można zobaczyć "Kolędowanie w językach świata 2010"

Czytaj więcej

Dnia 6 grudnia klasa II ti i II tfh pojechała na lodowisko „IceMania” w Lublinie. Przeżycia jakie nam towarzyszyły były niezwykłe. Ciągłe wywrotki, potknięcia i zderzenia potęgowały śmiech jaki towarzyszył nam przez całą godzinę. Swoimi umiejętnościami mogli się pochwalić niektórzy nauczyciele, jednak 2/3 siedziało spokojnie, żeby móc fotografować nasze wyczyny. Profesor Zaniewicz pokazał nam jak powinno się jeździć, a osoby które naprawdę miały z tym problemy szukały w nim wsparcia. Nasz nauczyciel był na tyle miły, że każdego ucznia szkolił osobiście. Niektóre osoby miały doświadczenie w jeździe na łyżwach, więc mogły popisywać się swoimi umiejętnościami.
Nastrój mikołajek podkreślały czapki mikołaja, które każdy wziął ze sobą (za to miały być darmowe wejściówki). Spojrzenie ludzi, którzy widzieli grupę Mikołajów jadących prostopadle na nich – bezcenne. Co prawda niektóre łyżwy były popękane, bez wszystkich zatrzasków lub z połową sznurowadła, ale i tak warto było przemęczyć się w nich przez godzinę. Już po pół godziny nie czuć było zimna od lodu, bo każdy zdjął kurtkę i jeździł w samej bluzie (niektórzy nawet w samych koszulkach).

Czytaj więcej