Kategoria: Inne

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu…

Image„Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu…”
Śladami Adama Mickiewicza po Besarabii

„Stepy akermańskie” to  chyba najbardziej  znany sonet Adama Mickiewicza .Aby obejrzeć widoki, które upamiętnił poeta, należy udać się ok. 80 km  na wschód od Odessy w okolice dzisiejszego Białogrodu nad Dniestrem. Najważniejszym zabytkiem dawnego Akermanu jest twierdza, którą wznosili kolejni władcy od XIII do XV w. nad wysokim, skalistym wybrzeżem Limanu Dniestrowego czyli wielkiego, słonego jeziora, przez które uchodzi rzeka do Morza Czarnego.
Poeta odbył wycieczkę w te strony prawdopodobnie w maju 1825 r., a więc znacznie wcześniej niż   słynną podróż na Krym. Podczas pobytu w Odessie poznał podolskiego ziemianina Karola Marchockiego i na jego zaproszenie przybył do stepowego futoru Lubomiła, położonego niedaleko morza , a  następnie udał się do Akermanu, by odwiedzić pochodzącego z Wilna  Serafina Haciskiego, lekarza rządowego.
Sama podróż wozem  przez step trwała 6 dni. Poeta oglądał bujną roślinność stepową, między innymi  malownicze burzany, czyli wielkie łopiany i osty, dochodzące do 3 metrów wysokości. Czytaj więcej

„ja – obcy lepiej „obczaiłem” ich metro niż ona”

Image„ja – obcy lepiej „obczaiłem” ich metro niż ona”, czyli wywiad z Księdzem Dariuszem Radywaniukiem, dziarskim optymistą, zapalonym sportowcem i po prostu wspaniałym człowiekiem.
Szczery, szeroki uśmiech i… powiewająca sutanna. Tak, tak, to właśnie Ksiądz Dariusz. Każdy wie, że można z Nim porozmawiać na wszystkie tematy. Umie spojrzeć na sprawę z różnych perspektyw, służy radą i pomocą. Bardzo ucieszył nas fakt, że zgodził się wziąć udział w wywiadzie. Oto efekty… Czytaj więcej

1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”

ImageDzień 1 marca, na wniosek Prezydenta Bronisława Komorowskiego, w 2011 roku został ustanowiony przez Parlament świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego jako Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Projekt ustawy ustanawiający nowe święto skierował do Sejmu jeszcze w 2010 roku śp. Prezydent Lech Kaczyński.
Mianem „Żołnierzy Wyklętych” określa się żołnierzy podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy przeciwstawiali się wprowadzaniu władzy komunistycznej w Polsce w latach 1944-1963. Wybór daty na  1 marca jest symboliczny – 1 marca 1951 w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie stracono przywódców IV Komendy Zrzeszenia „Wolności i Niezawisłość”: Łukasza Cieplińskiego, Mieczysława Kawalca, Józefa Batorego, Adama Lazarowicza, Franciszka Błażeja, Karola Chmiela i Józefa Rzepkę.
Dla Polaków wojna nie zakończyła się 8 maja 1945 r. Po okupacji niemieckiej nastąpiła ponowna okupacja sowiecka. Od 1944 roku Polacy mieli świadomość co do planów Stalina względem Polski. Wkraczającej na ziemie polskie „wyzwolicielskiej” Armii Czerwonej towarzyszyła NKWD, na czele z gen. Iwanem Sierowem, która przeprowadzała czystki wśród polskiej partyzancki, szczególnie poakowskiej oraz  wśród działaczy Podziemnego Państwa Polskiego („proces szesnastu” w Moskwie 18–21 czerwiec 1945 r.). Aresztowani przez NKWD przeciwnicy nowej władzy ludowej, a jednocześnie przedstawiciele legalnego rządu londyńskiego i żołnierze Armii Krajowej uznanej za sojuszników koalicji antyhitlerowskiej, byli torturowani, katowani, rozstrzeliwani, skazywani w pokazowych procesach na karę śmierci, bez prawnych konsekwencji. Celem ZSRR  była jak najszybsza eliminacja  „wrogów ludu” i przejęcie władzy w Polsce, a działo się to już w trakcie porozumień jałtańsko-poczdamskich za przyzwoleniem Wielkiej Trójki. Czytaj więcej

Spotkanie z dr Joanną Kowalik

ImageDnia 16 stycznia 2012 roku w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Radzyniu Podlaskim  gościliśmy  dr Joannę Kowalik – pracownika Archiwum Państwowego w Radzyniu Podlaskim. Pani doktor spotkała się z 1 i 2 klasą o profilu humanistycznym. Zaprezentowała  fragmenty   swojej pracy doktorskiej pt. „Dobra ziemskie. Radzyń Szlubowskich w XIX i XX wieku.” Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych faktów na temat właścicieli naszego miasta i okolic i historii najbliższego regionu.

W latach osiemdziesiątych XVII w. dobra radzyńskie, określane mianem starostwo radzyńskie, przeszły w ręce Stanisława Antoniego Szczuki jako wieczysta dzierżawa. Po jego śmierci, w 1710 r., majątek odziedziczyła  wnuczka Marianna Kątska, córka Wiktorii Szczuczanki i Jana Stanisława Kątskiego. Poślubiła ona Eustachego Potockiego herbu Pilawa, który wielkim nakładem kosztów przekształcił pałac w jedną z największych rezydencji magnackich na terenie Korony. Właściciele Radzynia byli ludźmi światłym. Odebrali staranne domowe wykształcenie, uzupełniane w trakcie licznych wojaży zagranicznych. Czytali postępowe gazety, synów kształcili w Collegium Nobilium, w pałacu zgromadzili  kolekcję obrazów i bogaty księgozbiór.  Marianna  Potocka tłumaczyła dzieła Moliera.

Czytaj więcej

„Kto je i pije, ten dobrze żyje”

Image„Kto je i pije, ten dobrze żyje” głosi zapomniane nieco powiedzenie. W tradycyjnej kulturze ludowej pokarmy i napitki były  dostosowane do okoliczności i uzależnione od kalendarza obrzędowego i gospodarskiego. O kulturowych funkcjach jedzenia można było dowiedzieć się wiele, uczestnicząc w Szóstej  Ogólnopolskiej  Sesji Naukowej   Kulinaria południowego Podlasia
3 grudnia 2011 r. o godz. 10.00 w Gminnym Ośrodku Kultury w Borkach z/s w Woli Osowińskiej po raz kolejny już odbyła się konferencja poświęcona kulturze południowego Podlasia. Pracownicy naukowi kulturoznawstwa UMCS pod kierownictwem profesora Jana Adamowskiegozaprezentowali krótkie wykłady na temat znaczeń symbolicznych i funkcji praktycznych tradycyjnych pokarmów z naszego regionu, zarówno tych  świątecznych, jak i codziennych. Profesor Jan Adamowski w wykładzie „Pożywienie w perspektywie komunikacji symbolicznej”przypomniał powiedzenia ludowe dotyczące spożywania pokarmów:”Na to je, żeby żył”, „Musi jeść, kto łaknie, musi pić, kto pragnie”,”Kto je i  pije, ten dobrze żyje”, „Kto więcej zje niż zarobi, biedę sobie przysposobi””Kto leniwo je, ten leniwo robi”. Jedzenie pełniło ważne funkcje kulturowe. Na wsi przestrzegano ściśle kalendarza obrzędowego. Posty zachowywano w okresie adwentu, postu oraz w środy, piątki i soboty. Czytaj więcej

1 … 4 5 6 7 8 … 13