- Szkolnictwo w Radzyniu Podlaskim po odzyskaniu niepodległości
- Powstanie Szkoły Zawodowej w Radzyniu Podlaskim
- Losy szkoły w latach 1944 -1983
- Losy szkoły w latach 1984 -2016
- Kadra pedagogiczna w latach 1944 -2017
- Szkolnictwo w Radzyniu Podlaskim po odzyskaniu niepodległości
W 1918 roku w wyniku politycznych, gospodarczych i społecznych zmian jakie przyniosła pierwsza wojna światowa, Polska odzyskała niepodległość. Rok później w Radzyniu powstała siedmioklasowa szkoła powszechna. Początkowo mieściła się w pałacu i wynajętych kwaterach prywatnych.
W 1919 roku w Radzyniu, z inicjatywy córki dyrektora Syndykatu Rolnego, Haliny Rudnickiej, powstało czteroklasowe Gimnazjum Realne pod egidą Polskiej Macierzy Szkolnej. Pani Rudnicka była pierwszym dyrektorem gimnazjum. Po jej wyjeździe stanowisko to od 1919 do 1920 roku sprawował T. Wilk, z zawodu prawnik, działacz ludowy, członek lewicowego stronnictwa Wyzwolenie.
Początkowo szkoła mieściła się w budynku będącym własnością Syndykatu Rolnego, przy ulicy Lubelskiej. Dzięki osobistym staraniom dyrektora Wilka członek Sejmiku Powiatowego, również działacz ludowy, kowal ze Świeża, Wiśniewski, przeforsował uchwałę o kupnie dla gimnazjum posesji zwanej „rejentówką”, gdzie obecnie mieści się Zespół Szkół Zawodowych. Uchwałę przeforsowano, gdyż miejscowe czynniki, ze starostą na czele były skłonne eregować raczej jakąś szkołę rzemieślniczą, zawodową niż gimnazjum ogólnokształcące.
W murowanym baraku przy ulicy Rejentowskiej umieszczono bursę dla uczniów, zaś parterowy budynek przy ulicy Międzyrzeckiej wraz z sąsiednim żydowskim zajazdem przeznaczono na szkołę. Dom przebudowano i nadbudowano dwa piętra oraz połączono z nowym zajazdem uzyskując gmach obecnego Zespołu Szkół Zawodowych z salą gimnastyczną.
W 1939 roku placówka przeniosła się do nowego dwupiętrowego budynku, w którym mieści się do dziś.
Do 1930 roku patronat nad tą placówką sprawowała Polska Macierz Szkolna. W latach 1930-1935 – sejmik przy Starostwie Powiatowym w Radzyniu. Wówczas szkoła zmieniła nazwę na Gimnazjum Koedukacyjne. Po kilku latach sejmik zrzekł się koncesji i trudów prowadzenia gimnazjum. Opuszczoną placówką zajął się znany lekarz i społecznik dr Stanisław Sitkowski, który nie tylko nie czerpał żadnych korzyści materialnych z prowadzenia gimnazjum, ale często własnymi zasobami wspierał potrzeby szkoły. Po jego śmierci koncesjonarjuszką była wdowa – pani Jadwiga Sitkowska, zaś gimnazjum nadano imię dr Stanisława Sitkowskiego.
Przez długi czas szkoła zabiegała o upaństwowienie. Leżało to w interesie przede wszystkim nisko uposażonych urzędników, drobnych rzemieślników, robotników, służby folwarcznej i małorolnych chłopów. Albowiem dzieci okolicznych ziemian i lepiej sytuowanych urzędników, pomimo istnienia na miejscu szkoły gimnazjalnej, wysyłane były na naukę do Lublina lub Siedlec.
W okresie międzywojennym dyrektorami gimnazjum byli:
dyrektorzy szkoły
- Halina Rudnicka
- Tadeusz Wilk
- Bolesław Gutman
- Marian Ungeheuer
- Mieczysław Sęczkowski
- Andrzej Jelonkiewicz
Wybuch drugiej wojny światowej zdezorganizował życie kraju. Tradycyjne rozpoczęcie roku szkolnego odbyć się nie mogło.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej Radzyń wszedł w skład Generalnego Gubernatorstwa. Uruchamianie szkół rozpoczęto w październiku 1939 roku. Podstawą prawną tej akcji było zarządzenie wojskowych władz okupacyjnych nakazujące, by wszyscy obywatele polscy zatrudnieni przed wojną w instytucjach państwowych i społecznych wracali do swoich miejsc pracy. Jednak natrafiono na poważne trudności natury organizacyjnej. Brakowało pomieszczeń, sprzętów, podręczników, map, wykresów oraz wszelkich innych materiałów ćwiczeniowych i pomocy naukowych.
Okupanci zabraniali nauczania historii, geografii i literatury polskiej. Z programów usunięto partie materiału mówiące o Polsce, jej kulturze, nauce, gospodarce i granicach. Zniknęły polskie podręczniki. Zastąpić je miały czasopisma „Ster” (dla szkół powszechnych) i „Zawód i życie” (dla szkół zawodowych). Oba nasycone propagandą niemiecką.
Opieczętowano, a następnie oddano na przemiał księgozbiory miejscowych bibliotek szkolnych. Przyczyniło się to do rozwoju tajnych kompletów. Nauka przedmiotów zakazanych odbywała się indywidualnie i grupowo w mieszkaniach prywatnych nauczycieli i uczniów.
Jak podaje Józef Krasuski – w powiecie radzyńskim, w roku szkolnym 1943/1944, tajne nauczanie na poziomie szkoły podstawowej prowadziło 20 nauczycieli, zaś liczba uczniów wynosiła około 410.
Do najbardziej ofiarnych pedagogów należeli:
Józef Szwed (późniejszy nauczyciel w szkole zawodowej), Wacław Szrejter, Józef Szubert a także Stanisław Tokarski, Walerian Batko, Paweł Pucek i Starzewski.
W mieście tajne komplety na poziomie szkoły średniej prowadzili: Aleksander Książek (dyrektor gimnazjum w Brześciu nad Bugiem) oraz Mieczysław i Aleksandra Stagrowscy. Państwo Stagrowscy początkowo pracowali w Zwierzyńcu. Gdy otrzymali wiadomość, że znajdują się pod obserwacją Niemców, zaopatrzyli się w fałszywe dokumenty i wyjechali do Radzynia. Natychmiast, nie zważając, że jeszcze niedawno znajdowali się pod obserwacją władz niemieckich, rozpoczęli tajne nauczanie. Działalność tą prowadzili do czasu wyzwolenia miasta w lipcu 1944 roku.
W czasie wojny w Radzyniu zginęło wielu pedagogów. Niektórzy aresztowani w trakcie zajęć ginęli podczas próby ucieczki, innych pochłonął Oświęcim i Majdanek. Do nich należeli: F. Orluk, A. Siudaj, M. Lisowski, W. Żelazko i Kaszycki.
- Powstanie Szkoły Zawodowej w Radzyniu Podlaskim
W 1942 roku z inicjatywy inżyniera Stanisława Mańkowskiego powstała prywatna Szkoła Rzemieślnicza. Przygotowywała ona wykwalifikowanych rzemieślników, jednocześnie młodzież ucząca się nie była wywożona na roboty do Niemiec. W czasie wojny uczniowie tej szkoły współpracowali z partyzantką, naprawiali broń dla AL, BCh i AK. Wielu wzięło czynny udział w walkach przeciwko okupantowi.
O powstaniu i pierwszych latach działalności placówki mówił jej założyciel:
„Kiedy wybuchła wojna wróciłem do Radzynia z Warszawy, gdzie pracowałem jako kontroler na Okęciu. Widziałem jak młodzi chłopcy byli łapani i wywożeni na roboty do Niemiec. Wpadłem na pomysł, który pozwolił ich od tego ustrzec [… ]. Na początku kształciłem tylko rzemieślników. Kiedy Niemcy zaczęli wywozić dziewczynki uruchomiłem klasę handlową i krawiecką. Szkoła rozrastała się bardzo szybko. W następnych latach powstały odziały: mechaniczny, elektryczny, kołodziejski i stolarski. Pracowali tutaj ludzie wykształceni, wysokiej klasy fachowcy. Jak na owe czasy było to sporym osiągnięciem. Podobnie jak w Radzyniu, szkoły zawodowe, chroniące młodzież przed robotami w Niemczech założyłem także w Krasnymstawie i Żelechowie. Dbałem o moich chłopców. Nie pozwalałem wtrącać się do nich byle komu. Kiedy zaczęły formować się Jerzyki – nie przeszkadzałem im w działalności. Wiedziałem o wszystkim. Byłem jednak bardzo ostrożny i starałem się chłopców ochraniać. W 1942 roku przybył do nas wspaniały człowiek, Karol Lachowski. On to właśnie powołał do życia „Jerzyki”.
Organizacja ta powstała w październiku 1939 roku z inicjatywy prezesa Związku Młodzieży z Dalekiego Wschodu – Jerzego Strzałkowskiego, pseudonim „Jerzy”, „Sybirak”. Liczyła około 13 tysięcy żołnierzy i działaczy konspiracji. Organizatorem i dowódcą „Jerzyków” na Podlasiu był Lachowski, instruktor zawodu w Szkole Rzemieślniczej. W styczniu 1943 roku założył on trzy grupy: działającą w Radzyniu, na trasie Radzyń – Łuków i w Łukowie. W Radzyniu najbardziej prężnie funkcjonowała grupa istniejąca na terenie Szkoły Rzemieślniczej. Jej dowódcą był Jan Trokowicz. Działalność „Jerzyków” zaczęła się od kolportażu nielegalnej prasy i drukowania ulotek. Głównym celem organizacji (prócz zadań sabotażowo – dywersyjnych) było przygotowanie działaczy do udziału w akcji „Burza”.
Po wojnie odrodzenie szkolnictwa w Radzyniu nastąpiło natychmiast po wypędzeniu okupantów. Pierwsze zebranie mieszkańców miasta zainteresowanych sprawami oświaty odbyło się w sierpniu 1944 roku. Wkrótce dzięki staraniom wielu ludzi rozpoczęto naukę w gimnazjum handlowym, mechanicznym i ogólnokształcącym.
- Losy szkoły w latach 1944 -1983
W roku 1944 na bazie Szkoły Rzemieślniczej utworzono Gimnazjum Mechaniczne. Właścicielem i dyrektorem szkoły był inżynier Stanisław Mańkowski. 30 września 1944 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Pedagogicznej, w lokalu dawnej bursy, przy ulicy Piłsudskiego 40, w godzinach 13:30 – 17:50. Szkoła zajęła budynek przedwojennego Gimnazjum Koedukacyjnego.
W czerwcu 1945 roku, w celu zapewnienia radzyńskim szkołom trwałej bazy materialnej i podstawy prawnej powołano Spółdzielnie Oświatową. Przejęła ona tytuły własności placówek. W skład zarządu spółdzielni weszli: Tadeusz Bocheński, Wacław Piotrowski, Tadeusz Rosowski. Od września 1945 roku Gimnazjum Mechaniczne oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące funkcjonowały w jednym budynku i posiadały ten sam personel pedagogiczny i administracyjny. Dyrektorem obu placówek był magister Mieczysław Stagrowski.
W tym okresie dla uczczenia odrodzonych w Radzyniu szkół gimnazjalnych został zasadzony pamiątkowy dąb na skwerku przy ulicy Międzyrzeckiej. Zakopano pod nim akty erekcyjne obu szkół średnich.
W roku szkolnym 1946/1947 upaństwowiono Gimnazjum Mechaniczne, natomiast Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcące należały do Spółdzielni Oświatowej. W dalszym ciągu współpracujące ze sobą placówki pozostawały w jedności organizacyjnej.
W tym okresie kierownictwo szkoły zawodowej borykało się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i kadrowymi. Brakowało oświetlenia, opału, podręczników i pomocy naukowych (zwłaszcza narzędzi potrzebnych do pracy w szkolnych warsztatach). W 1946 roku do szkoły zawodowej uczęszczało 111 uczniów, a do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego 166. Szczegółowe dane na temat liczby uczniów w radzyńskich szkołach średnich w latach 1945-1985 przedstawia poniższa tabela. Tabela 1 Liczba uczniów szkoły zawodowej oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w latach 1945-1985.
Uczniowie szkoły zawodowej pochodzili z Radzynia i okolicznych miejscowości: Białki, Białej, Bedlna, Marynina, Paszk, Zabiela, Zbulitowa, Czemiernik, Turowa, Kąkolewnicy, Branicy Radzyńskiej i Suchowoli. W szkole przeważała młodzież pochodzenia inteligenckiego i chłopskiego. Najmniej było uczniów pochodzenia robotniczego. Związane to było ze słabo rozwiniętym przemysłem w Radzyniu. Do placówki uczęszczała przede wszystkim młodzież męska.
W 1949 roku zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z 21 czerwca 1949 roku szkoły zawodowe wyszły spod zwierzchnictwa Ministerstwa Oświaty i Kuratorium Okręgu Szkolnego, a przeszły pod nadzór Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego. Bezpośrednim zwierzchnikiem szkoły zawodowej w Radzyniu została więc Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Lublinie.
W listopadzie 1949 roku Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące przeniosły się do gmachu przy ulicy 3 Maja. Rozdzielenie placówek poprawiło ich warunki lokalowe. Wówczas w szkole zawodowej było siedem oddziałów i 220 uczniów. Klasy trzecie nosiły nazwę Państwowego Gimnazjum Mechanicznego, klasy pierwsze i drugie – trzyletniego Liceum Mechanicznego I stopnia.
W 1950 roku zmieniono nazwę placówki na Zasadniczą Szkołę Metalową. W 1952 roku połączono ją z Zasadniczą Szkołą Budowlaną. Wówczas stanowisko dyrektora sprawował Władysław Rygier. Szkoła liczyła osiem klas: 3 pierwsze, 2 drugie, 3 trzecie. W jak najszerszym zakresie starano się wykorzystać pomoce naukowe. Dbano aby lekcje prowadzone były metodą poglądową. Szczególną uwagę zwracano na łączenie teorii z praktyczną nauką zawodu. Starano się o wysoką jakość produkcji warsztatowej. Aby podnieść wyniki nauczania organizowano dodatkowe zajęcia.
W listopadzie 1955 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Czesław Toczyński. Wówczas placówka mogła poszczycić się wykształceniem około 500 robotników o specjalnościach: ślusarz maszynowy, tokarz, elektromonter, stolarz budowlany.
W 1955 roku utworzono trzy nowe działy: krawiecki, kołodziejski i bednarski. W 196l roku rozpoczęto kształcenie instruktorów urządzeń sanitarnych. Dwa lata później utworzono klasy o specjalności ogólnozawodowej oraz pięcioletnie technikum mechaniczne.
W 1965 roku usprawniono pracę szkolnych warsztatów przez zorganizowanie dwóch działów: reorganizację narzędziowni i remont maszyn. Nawiązano także współpracę z Zakładami Budowy Maszyn i Urządzeń w Warszawie.
W roku szkolnym 1966/1967 szkoła zawodowa została wyróżniona odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego, a komitet rodzicielski ufundował placówce sztandar.
W 1956 roku Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego został włączony do Ministerstwa Oświaty. Od 18 kwietnia 1958 roku organami administracji do spraw oświaty i wychowania były: – w województwach – kuratoria okręgów szkolnych, – w powiatach – inspektoraty oświaty.
W 1961 roku Sejm PRL uchwalił ustawę O Rozwoju Systemu Oświaty i Wychowania. Ustaliła ona czas trwania nauki w niektórych szkołach, na przykład w szkole podstawowej (osiem lat), w liceum ogólnokształcącym (cztery lata), w zasadniczych szkołach zawodowych (trzy lata), w technikum i liceum zawodowym (pięć lat). Ustawa normowała świeckość, bezpłatność i państwowość oświaty. Maksymalne zbliżenie programów nauczania przedmiotów ogólnokształcących w technikum i liceum do programów liceum ogólnokształcącego sprawiło, że maturzysta każdego typu szkoły zawodowej miał możliwość podjęcia studiów w szkole wyższej.
W roku szkolnym 1973/1974 wprowadzono dwa okresy klasyfikacyjne. W 1971 roku w Radzyniu na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej utworzono trzyletnie technikum. Natomiast w roku 1972 – czteroletnie liceum zawodowe. Wkrótce powołując się na Zarządzenie Ministra Oświaty i Wychowania z 6 września 1974 roku radzyńskie szkoły zawodowe połączyły się w Zespół Szkół Zawodowych.
W tym okresie charakterystyczną cechą pracy szkolnej było stałe, systematyczne i coraz głębsze upolitycznianie nauczania i wychowania.
W latach osiemdziesiątych na ścianach klasopracowni zawisły krzyże.
- Losy szkoły w latach 1984 -2016
W 1984 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Zdzisław Janus. Funkcję tą sprawował do 2014 roku.
Wysoki poziom podczas egzaminów dojrzałości nie pozwalał wszystkim uczniom na uzyskanie świadectwa maturalnego. Wielu poprzestało na otrzymaniu dokumentu ukończenia szkoły średniej.
W latach 1971 – 1985 w radzyńskiej szkole zawodowej na 1232 absolwentów maturę zdało 999, co stanowi 81%. Zgodnie z zasadą jedności nauczania i wychowania w szkole zawodowej proces dydaktyczno – wychowawczy przebiegał w toku następujących zajęć:
– zajęcia programowe,
– zajęcia organizowane w zakresie określonej tematyki: apele, akademie z okazji świąt, wyjścia do kina,
– zajęcia pozalekcyjne w ramach kół przedmiotowych i kół zainteresowań,
– działalność organizacji młodzieżowych.
W szkole działało koło polonistyczne, metalowe, drzewne, krawieckie, zespół korespondencyjny pism młodzieżowych, zespół dekoracyjny, recytatorski, modelarski, muzyczny, chór oraz koło filatelistyczne.
Istniało kilka sekcji sportowych: tenisa stołowego, lekkoatletyczna, piłki siatkowej, nożnej, koszowej i ręcznej. Prowadzone były zawody w grach zespołowych, biegach indywidualnych na bieżni i przełajowych. Wysokie lokaty w zawodach na szczeblu wojewódzkim były odzwierciedleniem systematycznej pracy z młodzieżą.
Od 1 września 2002 roku nasza szkoła przyjęła nazwę Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych.
4 marca 2004 roku siedziba szkoły stał się budynek przy ul.Sikorskiego15.
W 2005 roku w technikum pojawił się nowy kierunek: technik informatyk.
W 2012 roku-technik budownictwa oraz technik usług fryzjerskich.
1 września 2006 roku w II Liceum Ogólnokształcącym utworzono klasę sportową.
1 września 2007roku oddano do użytku halę sportowo-widowiskową wybudowana ze środków unijnych.
W 2014 roku funkcje dyrektora Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Radzyniu Podlaskim objęła dr Grażyna Dzida.
Obecnie w ofercie edukacyjnej naszej szkoły znajduje się :
1.Liceum Ogólnokształcące
2.Technikum
4.Liceum dla Dorosłych.
- Kadra pedagogiczna w latach 1944 -2017
Funkcje dyrektora naszej szkoły w latach 1944 – 2016 pełnili:
Imię i Nazwisko | w latach | |
1. | inż. Stanisław Mańkowski | 1944 – 1945 |
2. | mgr Mieczysław Stagrowski | 1945 – 1951 |
3. | mgr Władysław Rygier | 1951 – 1955 |
4. | inż. Czesław Toczyński | 1955 – 1984 |
5. | mgr inż. Zdzisław Janus | 1984 – 2014 |
5. | dr Grażyna Dzida | 2014 – do chwili obecnej |
Po wojnie warunki nauczania były bardzo ciężkie. Szkoła zawodowa borykała się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i kadrowymi. Kierownictwo miało kłopoty ze skompletowaniem grona pedagogicznego. Większość ówczesnych nauczycieli nie posiadała wyższego wykształcenia. W roku szkolnym 1944/1945 w Gimnazjum Mechanicznym pracowało dziewięciu nauczycieli: Czapliński, Gruszkowa, Hapka, Łubnicka, Mazurek, Pocztowska, Ślusarz, Szwedowski, Mitszke. Kierownikiem dydaktycznym szkoły był mgr Mieczysław Stagrowski, a dyrektorem i właścicielem placówki inż. Stanisław Mańkowski. Nazwiska nauczycieli pracujących w szkole zawodowej w latach 1944 – 1985 przedstawia poniższa tabela. Większość nauczycieli pracowała niedługo: rok lub kilka lat, ale byli i tacy, którzy szkole poświęcili niemalże połowę swego życia.
Kolejność alfabetyczna
Nazwisko i Imię | Lata pracy | Funkcja |
Adamowicz Marian | 01.IX.1946-31.VIII.1971 | nauczyciel zawodu |
Andrzejewski Adam | 01.II.1963 – 31.VIII.1972 | wychowawca w internacie |
Artyszko Marian | 01.VIII.1961 – 31.VIII.1999 | nauczyciel zawodu |
Balawender Tomasz | 01.IX.1984 – 31.VIII.1991 | nauczyciel zawodu |
Barnaszuk Kazimiera | 01.IX.1983 – 31.VIII.1996 | język rosyjski |
Basara Mikołaj | 1.III.1960 – 31.III.1965 | zajęcia praktyczne |
Bejgerowski Jerzy | 1.IX.1975 – 31.VIII.1981 | język niemiecki |
Bilska Jolanta | – do chwili obecnej | język polski |
Bogutyn Teresa | 1.IX.1982 – 31.VIII.1986 | nauczyciel zawodu |
Borysiuk Adam | 1.IX.1997 – do chwili obecnej | przedmioty elektryczne |
Bosko Anna | 1.IX.1982 – 31.VIII.1985 | przetwórstwo owocowo-warzywne |
Brzoskowski Józef | 1.IX.1982 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Bukowska Halina | 1.IX.1980 – 31.VIII.1982 | prztwórstwo mleczarstwa |
Burniak Czesław | 16.VIII.1968 – 31.VIII.1972 | matematyka |
Chacewicz Waldemar | 15.I.1973 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Chromik Stanisław | 1.IX.1969 – 31.VIII.1972 | muzyka |
Czerw Aniela | 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 | język rosyjski |
Daniluk Stanisław | – do chwili obecnej | przedmioty mechaniczne |
ks. Danieluk Tadeusz | 01.IX.1999 – do chwili obecnej | religia |
Darecka Irena | – do chwili obecnej | technologia krawiectwa |
Denka Tadeusz | 1.IX.1977 – 1.IX1979 | nauczyciel zawodu |
Dołbeń Artur | – do chwili obecnej | przedmioty ekonomiczne |
Domańska Edyta | 1.IX.1997 – do chwili obecnej | przedmioty ekonomiczne |
Donica Antoni | 1.IX.1982 – do chwili obecnej | fizyka |
Dorosz Jan | 1.IX.1974 – 31.VIII.1987 | historia |
Dzierżak Czesław | 1.IX.1972 – 31.VIII.1980 | nauczyciel zawodu |
Duk Włodzimierz | 1.IX.1983 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Duk Elżbieta | 1.IX.1983 – 11.XI.1986 | przetwórstwo owocowo-warzywne |
Dyć Jerzy | 1.IX.1973 – 31.VIII.1976 | wychowawca w internacie |
Fijałek Bogdan | – do chwili obecnej | W-F |
Filip Roman | 1.IX.1979 – 1.V.1981 | przetwórstwo owocowo-warzywne |
Filipiuk Teresa | 1.IX.1986 – do chwili obecnej | historia |
Frączek Marek | – do chwili obecnej | W-F |
Frączek Marta | – do chwili obecnej | W-F |
Fręchowicz Teresa | 1.X.1957 – 31.VIII.1967 | krawiectwo |
Gadzała Janusz | 1.IX.1976 – 31.VIII.1982 | nauczyciel zawodu |
Gątarczyk Agnieszka | – do chwili obecnej | historia |
ks. Golba Grzegorz | 01.IX.1999 – do chwili obecnej | religia |
Górny Ryszard | 1.IX.1969 – 31.VIII.1975 | elektrotechnika |
Granasiuk Zdzisław | 1.IX.1965 – 31.VIII.1967 | matematyka |
Gruba Zdzisław | 1.IX.1956 – 31.VIII.1983 | nauczyciel zawodu |
Grzesiak Zbigniew | 23.X.1968- do chwili obecnej | historia |
Grzywaczewski Tadeusz | – do chwili obecnej | wiedza o społeczeństwie |
Hapka Piotr | – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Hapka Zdzisław | 1.IX.1945 – 31.VIII.1964 | budownictwo |
Hawryluk Stanisław | 16.VIII.1969 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu, kierownik warsztatów szkolnych |
Hołysz Stefan | 1.IX.1964 – 31.X.1970 | matematyka |
Ignaczak Stanisław | 15.II.1972 – 31.VIII.1977 | nauczyciel zawodu |
Iwanejko Andrzej | – do chwili obecnej | geografia |
Jakubiuk Małgorzata | – do chwili obecnej | |
Janus Anna | 1.IX.1977 – do chwili obecnej | język polski |
Janus Zdzisław | 1.IX.1974 – do chwili obecnej | dyrektor szkoły |
Jarkowska Hanna | 16.III.1965 – do chwili obecnej | język rosyjski |
Jaźnicka Adela | 1.IX.1948 – 6.III.1958 | nauczyciel zawodu – krawiectwo |
Jesionek Stanisław | 1.X.1976 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Juszczyńska Bożena | – 31.VII. 2003 | nauczyciel zawodu |
Kaczan Wiesław | 1.IX.1983 – 31.VIII.1991 | zajęcia pozalekcyjne |
Koncerewicz Kazimierz | 1.IX.1962 – 31.VIII.1971 | gospodarka przedsiębiorstw |
Kania Stanisław | – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Kanoniuk Wacław | 1.IX.1955 – 31.VIII.1981 | nauczyciel zawodu |
Kapczuk Józef | 1.I.1983 – 31.VIII.1987 | nauczyciel zawodu |
Kapitan Jerzy | 1.IX.1974-z przerwami do 2016 | przedmioty mechaniczne |
Kapitan Bogumiła | 1.IX.1975 – do 20.. | język rosyjski |
Kapitan Bożena | 1.IX.1974 – do 20.. | matematyka |
Karczmarz Franciszek | 1.IX.1948 – 31.VIII.1979 | nauczyciel zawodu |
Kielak Henryk | 1.IX.1962 – 31.VIII.1973 | przedmioty mechaniczne |
Kindracka Janina | 1.IX.1962 – 31.VIII.1967 | język polski |
Kindracki Jan | 1.IX.1962 – 31.VIII.1967 | język polski |
ks. Klewek Karol | – 31.VIII.1999 | religia |
Kodym Emil | 1.IX.1945 – 31.VIII.1949 | |
Kolada Włodzimierz | 1.IX.1970 – 13.IV.1988 | chemia |
Kołbuś Tomasz | 1.IX.1986 – do chwili obecnej | informatyka |
Konopka Henryk | 1.IX.1966 – 31.VIII.1982 | nauczyciel zawodu |
Korolczuk Henryk | 1.IX.1984 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Korólczyk Wiesław | 1.IX.1982 – do 2015 | przedmioty mechaniczne |
Kot Ewa | 1.IX.1984 – do chwili obecnej | język polski |
Kotowska Aneta | 1.IX.1999 – do chwili obecnej | chemia |
Kotowski Bogdan | – 31.VIII.1997 | kierownik internatu |
Kotowska Bożena | – do chwili obecnej | pedagog szkolny |
Kowalczyk Bożenna | 1.IX.1967 – 31.VIII.1991 | język polski |
Kowalczyk Andrzej | 1.V.1970 – 30.IX.1972 | przedmioty mechaniczne |
Kowalczyk Eugenia | 1.IX.1964 – 31.VIII.1966 | nauczyciel zawodu |
Kowalczyk Marian | 16.VIII.1965 – do chwili obecnej | przedmioty mechaniczne |
Kowalczyk Stanisław | 1.IX.1967 – 31.VIII.1985 | fizyka |
Kowalczyk Witold | 16.VIII.1965 – 31.VIII.1977 | przedmioty mechaniczne |
Kowalik Anna | – 31.VIII.1988 | język rosyjski |
Kowalik Jerzy | 1.VII.1976 – do chwili obecnej | przedmioty mechaniczne |
Kowalik Krystyna | 1.IX.1999 – do chwili obecnej | matematyka |
Kowalska Teresa | – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Kożuch Mirosława | 1.II.1983 – do chwili obecnej | bibliotekarka |
Kroszczyński Czesław | 1.IX.1971 – do chwili obecnej | W-F |
Książek Tadeusz | 1.I.1950 – 31.VIII.1974 | nauczyciel zawodu |
Ksieniewicz Edward | 1.IX.1977 – 19.III.1968 | historia |
Kaszycki Henryk | 1.IX.1963 – 31.VIII.1968 | nauczyciel zawodu |
Kubaczyński Ryszard | 1.IX.1985 – 31.VIII.1988 | nauczyciel zawodu |
Kukier Kazimierz | 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 | nauczyciel zawodu |
Kusyk Elżbieta | – do chwili obecnej | matematyka |
Kuty Włodzimierz | 1.IX.1947 – 31.VIII.1954 | nauczyciel zawodu |
Lalik Marian | 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 | fizyka |
Laskowski Jan | 1.IX.1961 – 31.VIII.1991 | matematyka |
Lewicka Renata | 1.IX.1999 – do chwili obecnej | język angielski |
Litwiniec Renata | 1.IX.1999 – do chwili obecnej | geografia |
Lipniacki Sławomir | 1.IX.1967 – 31.VIII.1971 | nauczyciel zawodu |
Łepecki Aleksander | 16.VIII.1966 – 10.II.1972 | nauczyciel zawodu |
Łuczyński Wacław | 1.XII.1948 – 31.VIII.1968 | nauczyciel zawodu |
Łysik Małgorzata | 1.IX.1984 – do chwili obecnej | chemia |
Mańko Franciszek | 1.IX.1945 – 30.IX.1972 | nauczyciel zawodu |
Matysiewicz Ryszard | 1.IX.1982 – 31.08.1999 | przedmioty mechaniczne |
Mazurkiewicz Zygmunt | 1.IX.1968 – do chwili obecnej | bhp, technologia |
Miazga Marian | 1.IX.1952 – 31.VIII.1954 | nauczyciel zawodu |
Molicki Wincenty | 1.IX.1965 – do chwili obecnej | rysunek techniczny |
Muniowska Marianna | 1.IX.1972 – 2000 | matematyka |
Nakłowska Olga | 1.IX.1945 – 31.VIII.1947 | brak danych |
Niewęgłowska Zofia | 1.IX.1982 – do chwili obecnej | język polski |
Niewęgłowska Zofia | – do chwili obecnej | bibliotekarka |
Niewęgłowska Elżbieta | 1.IX.1982 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Niewęgłowski Stanisław | 15.XI.1963 – 31.VIII.1986 | nauczyciel zawodu |
Niewęgłowski Andrzej | – do chwili obecnej | wychowawca w internacie |
Oczkowski Tadeusz | 15.X.1974 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Olejarski Aleksander | 1.VII.1957 – do 20.. | geografia, kierownik internatu |
Olejasz Józef | 1.IX.1956 – 31.VIII.1987 | |
Osik Aleksander | 16.VIII.1971 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Oworuszko Zbigniew | 1.IX.1953 – 1.IV.1958 | nauczyciel zawodu |
Oworuszko Marta | 1.IX.1960 – 31.VIII.1965 | nauczyciel zawodu |
Pachucki Kazimierz | 1.IX.1949 – do 1983 | nauczyciel zawodu |
Pałasz Ewa | 1.IX.1986 – do chw2ili obecnej | wychowawca w internacie, historia |
Pastuszak Bożena | 16.XII.1975 – do 20.. | bibliotekarka |
Paszkowski Tymoteusz | 7.V.1984 – do 20.. | nauczyciel zawodu |
Paszkowski Wiesław | 1.IX.1997 – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Petrulewicz Zofia | 1.IX.1946 – 12.X.1959 | |
Pieśko Krzysztof | – do chwili obecnej | nauczyciel zawodu |
Pietroń Waldemar | – do chwili obecnej | informatyka |
Podsiadły Waldemar | – do chwili obecnej | historia, wychowanie fizyczne |
Porczyński Zbigniew | 20.IX.1965 – 31.VIII.1971 | nauczyciel zawodu |
Probst Rudolf | 1.IX.1968 – 31.VIII.1970 | biologia, język niemiecki |
Prokopiuk Henryk | 1.IX.1972 – 31.VIII.1981 | nauczyciel zawodu |
Prokopiuk Edward | 16.II.1960-z przerwami do 20.. | kierownik internatu, nauczyciel zawodu |
Protaś Zbigniew | 15.IX.1965 – do 20.. | nauczyciel zawodu |
Przegalińska Janina | 1.IX.1983 – do 20..j | nauczyciel zawodu |
Rolak Jan | 15.XI.1946 – 31.VIII.1976 | nauczyciel zawodu |
Rożen Halina | 1.IX.1982 – do 2015 | matematyka |
Rygier Aniela | 1.IX.1945 – 1.IX.1957 | |
Rygier Władysław | 1.IX.1946 – XII.1955 | dyrektor szkoły |
Sałata Janina | 1.IX.1969 – 31.VIII.1974 | język niemiecki |
Sawczuk Wiktor | 1.IX.1946 – 31.VIII.1971 | nauczyciel zawodu |
Sawicka Maria | 1.IX.1963 – 31.VIII.1976 | bibliotekarka |
Sawicz Agnieszka | 1.IX.1972 – do chwili obecnej | W-F |
Semeniuk Tadeusz | 1.IX.1962 – 6.II.1975 | język polski |
Sędłak Wiesław | 15.IX.1973 – 31.VIII.1975 | przedmioty drzewne |
Siatka Stefan | 1.IX.1950 – z przerwami, do 31.VIII.1999 | chemia |
Siemionek Roman | 1.IX.1983 – 14.XI.1986 | nauczyciel zawodu |
Sikora Henryk | 1.IX.1951 – 31.VIII.1984 | fizyka |
Sikorska Agata | – do chwili obecnej | język rosyjski |
Siuciak Józef | 1.IX.1956 – 31.VIII.1987 | nauczyciel zawodu |
Skrzymowski Wacław | 1.IX.1963 – 31.VIII.1982 | nauczyciel zawodu |
Skulimowski Tadeusz | 1.IX.1950 – 31.VIII.1971 | nauczyciel zawodu |
Słowikowska Iwona | – do chwili obecnej | język angielski |
Soczyńska Ewa | – do chwili obecnej | język rosyjski |
Sójka Wiesław | 1.IX.1969 – 1997 | nauczyciel zawodu |
Spozowski Piotr | 1.VIII.1982 – 31.VIII.1999 | W-F |
Stagrowska Aleksandra | 1.IX.1946 – 31.VIII.1950 | |
Stagrowski Mieczysław | 1.IX.1944 – 31.VIII.1951 | dyrektor szkoły |
Stasiowski Ludwik | 1.IX.1982 – do 2015 | nauczyciel zawodu |
Szabrański Jan | 1.IX.1962 – 30.XI.1966 | nauczyciel zawodu |
ks. Zbigniew Szambora | – 31.VIII.1998 | nauczyciel religii |
Szerszonowicz Józef | -1997 | język rosyjski |
Szwed Wacław | 1.X.1947 – 31.VIII.1978 | nauczyciel zawodu |
Szczygielski Jan | – do | nauczyciel zawodu |
Szymańska Halina | 1.IX.1967 – do 20.. | język polski |
Ślusarz Marian | 1.IX.1944 – 31.VIII.1974 | nauczyciel zawodu |
Terpiłowski Romuald | 1.IX.1974 – do 2014 | elektrotechnika, przedmioty zawodowe |
Toczyński Czesław | 1.I.1954 – 31.VIII.1984 | dyrektor szkoły |
Tracz Magdalena | 1.IX.1998 – do chwili obecnej | język niemiecki |
Trościańczyk Bogdan | 1.IX.1998 – do chwili obecnej | matematyka |
Wadyniuk Eugenia | 1.IX.1982 – 31.VIII.1987 | nauczyciel zawodu |
Wajszczuk-Gil Maria | 1.IX.1967 – 31.VIII.1982 | świetlica |
Widz Ryszard | 16.VIII.1965 – 30.VI.1969 | nauczyciel zawodu |
Więcławska Małgorzata | 1.IX.1998 – do chwili obecnej | język polski |
Wiszniewska Sylwia | 1.IX.1982 – 31.VIII.1986 | język niemiecki |
Zaborek Jarosław | 1.IX.1984 – 31.VIII.1988 | technologia, materiałoznawstwo |
Zając Maria | 1.IX.1984 – do 20.. | nauczyciel zawodu |
Zając Mieczysław | 16.VIII.1968 – do 2014 | matematyka |
Zaniewicz Barbara | – do chwili obecnej | przedmioty ekonomiczne |
Zaniewicz Zbigniew | 1.IX.1988 – do chwili obecnej | W-F |
Ząbek Anna | 1.IX.1945 – 31.VIII.1988 | język polski |
Zuzak Marek | 1.IX.1982 – II.1998 | język niemiecki |