Armii Krajowej 2

 

 

  1. Szkolnictwo w Radzyniu Podlaskim po odzyskaniu niepodległości 

W 1918 roku w wyniku politycznych, gospodarczych i społecznych zmian jakie przyniosła pierwsza wojna światowa, Polska odzyskała niepodległość. Rok później w Radzyniu powstała siedmioklasowa szkoła powszechna. Początkowo mieściła się w pałacu i wynajętych kwaterach prywatnych.

W 1919 roku w Radzyniu, z inicjatywy córki dyrektora Syndykatu Rolnego, Haliny Rudnickiej, powstało czteroklasowe Gimnazjum Realne pod egidą Polskiej Macierzy Szkolnej. Pani Rudnicka była pierwszym dyrektorem gimnazjum. Po jej wyjeździe stanowisko to od 1919 do 1920 roku sprawował T. Wilk, z zawodu prawnik, działacz ludowy, członek lewicowego stronnictwa Wyzwolenie.

Początkowo szkoła mieściła się w budynku będącym własnością Syndykatu Rolnego, przy ulicy Lubelskiej. Dzięki osobistym staraniom dyrektora Wilka członek Sejmiku Powiatowego, również działacz ludowy, kowal ze Świeża, Wiśniewski, przeforsował uchwałę o kupnie dla gimnazjum posesji zwanej „rejentówką”, gdzie obecnie mieści się Zespół Szkół Zawodowych. Uchwałę przeforsowano, gdyż miejscowe czynniki, ze starostą na czele były skłonne eregować raczej jakąś szkołę rzemieślniczą, zawodową niż gimnazjum ogólnokształcące.

W murowanym baraku przy ulicy Rejentowskiej umieszczono bursę dla uczniów, zaś parterowy budynek przy ulicy Międzyrzeckiej wraz z sąsiednim żydowskim zajazdem przeznaczono na szkołę. Dom przebudowano i nadbudowano dwa piętra oraz połączono z nowym zajazdem uzyskując gmach obecnego Zespołu Szkół Zawodowych z salą gimnastyczną.

W 1939 roku placówka przeniosła się do nowego dwupiętrowego budynku, w którym mieści się do dziś.

armi

Do 1930 roku patronat nad tą placówką sprawowała Polska Macierz Szkolna. W latach 1930-1935 – sejmik przy Starostwie Powiatowym w Radzyniu. Wówczas szkoła zmieniła nazwę na Gimnazjum Koedukacyjne. Po kilku latach sejmik zrzekł się koncesji i trudów prowadzenia gimnazjum. Opuszczoną placówką zajął się znany lekarz i społecznik dr Stanisław Sitkowski, który nie tylko nie czerpał żadnych korzyści materialnych z prowadzenia gimnazjum, ale często własnymi zasobami wspierał potrzeby szkoły. Po jego śmierci koncesjonarjuszką była wdowa – pani Jadwiga Sitkowska, zaś gimnazjum nadano imię dr Stanisława Sitkowskiego.

Przez długi czas szkoła zabiegała o upaństwowienie. Leżało to w interesie przede wszystkim nisko uposażonych urzędników, drobnych rzemieślników, robotników, służby folwarcznej i małorolnych chłopów. Albowiem dzieci okolicznych ziemian i lepiej sytuowanych urzędników, pomimo istnienia na miejscu szkoły gimnazjalnej, wysyłane były na naukę do Lublina lub Siedlec.

W okresie międzywojennym dyrektorami gimnazjum byli:

dyrektorzy szkoły                          

  1. Halina Rudnicka
  2. Tadeusz Wilk
  3. Bolesław Gutman
  4. Marian Ungeheuer
  5. Mieczysław Sęczkowski
  6. Andrzej Jelonkiewicz

Wybuch drugiej wojny światowej zdezorganizował życie kraju. Tradycyjne rozpoczęcie roku szkolnego odbyć się nie mogło.

Po zakończeniu kampanii wrześniowej Radzyń wszedł w skład Generalnego Gubernatorstwa. Uruchamianie szkół rozpoczęto w październiku 1939 roku. Podstawą prawną tej akcji było zarządzenie wojskowych władz okupacyjnych nakazujące, by wszyscy obywatele polscy zatrudnieni przed wojną w instytucjach państwowych i społecznych wracali do swoich miejsc pracy. Jednak natrafiono na poważne trudności natury organizacyjnej. Brakowało pomieszczeń, sprzętów, podręczników, map, wykresów oraz wszelkich innych materiałów ćwiczeniowych i pomocy naukowych.

Okupanci zabraniali nauczania historii, geografii i literatury polskiej. Z programów usunięto partie materiału mówiące o Polsce, jej kulturze, nauce, gospodarce i granicach. Zniknęły polskie podręczniki. Zastąpić je miały czasopisma „Ster” (dla szkół powszechnych) i „Zawód i życie” (dla szkół zawodowych). Oba nasycone propagandą niemiecką.

Opieczętowano, a następnie oddano na przemiał księgozbiory miejscowych bibliotek szkolnych. Przyczyniło się to do rozwoju tajnych kompletów. Nauka przedmiotów zakazanych odbywała się indywidualnie i grupowo w mieszkaniach prywatnych nauczycieli i uczniów.

Jak podaje Józef Krasuski – w powiecie radzyńskim, w roku szkolnym 1943/1944, tajne nauczanie na poziomie szkoły podstawowej prowadziło 20 nauczycieli, zaś liczba uczniów wynosiła około 410.

Do najbardziej ofiarnych pedagogów należeli:

Józef Szwed (późniejszy nauczyciel w szkole zawodowej), Wacław Szrejter, Józef Szubert a także Stanisław Tokarski, Walerian Batko, Paweł Pucek i Starzewski.

W mieście tajne komplety na poziomie szkoły średniej prowadzili: Aleksander Książek (dyrektor gimnazjum w Brześciu nad Bugiem) oraz Mieczysław i Aleksandra Stagrowscy. Państwo Stagrowscy początkowo pracowali w Zwierzyńcu. Gdy otrzymali wiadomość, że znajdują się pod obserwacją Niemców, zaopatrzyli się w fałszywe dokumenty i wyjechali do Radzynia. Natychmiast, nie zważając, że jeszcze niedawno znajdowali się pod obserwacją władz niemieckich, rozpoczęli tajne nauczanie. Działalność tą prowadzili do czasu wyzwolenia miasta w lipcu 1944 roku. 

W czasie wojny w Radzyniu zginęło wielu pedagogów. Niektórzy aresztowani w trakcie zajęć ginęli podczas próby ucieczki, innych pochłonął Oświęcim i Majdanek. Do nich należeli: F. Orluk, A. Siudaj, M. Lisowski, W. Żelazko i Kaszycki.


  1. Powstanie Szkoły Zawodowej w Radzyniu Podlaskim 

W 1942 roku z inicjatywy inżyniera Stanisława Mańkowskiego powstała prywatna Szkoła Rzemieślnicza. Przygotowywała ona wykwalifikowanych rzemieślników, jednocześnie młodzież ucząca się nie była wywożona na roboty do Niemiec. W czasie wojny uczniowie tej szkoły współpracowali z partyzantką, naprawiali broń dla AL, BCh i AK. Wielu wzięło czynny udział w walkach przeciwko okupantowi.

O powstaniu i pierwszych latach działalności placówki mówił jej założyciel:

„Kiedy wybuchła wojna wróciłem do Radzynia z Warszawy, gdzie pracowałem jako kontroler na Okęciu. Widziałem jak młodzi chłopcy byli łapani i wywożeni na roboty do Niemiec. Wpadłem na pomysł, który pozwolił ich od tego ustrzec [… ]. Na początku kształciłem tylko rzemieślników. Kiedy Niemcy zaczęli wywozić dziewczynki uruchomiłem klasę handlową i krawiecką. Szkoła rozrastała się bardzo szybko. W następnych latach powstały odziały: mechaniczny, elektryczny, kołodziejski i stolarski. Pracowali tutaj ludzie wykształceni, wysokiej klasy fachowcy. Jak na owe czasy było to sporym osiągnięciem. Podobnie jak w Radzyniu, szkoły zawodowe, chroniące młodzież przed robotami w Niemczech założyłem także w Krasnymstawie i Żelechowie. Dbałem o moich chłopców. Nie pozwalałem wtrącać się do nich byle komu. Kiedy zaczęły formować się Jerzyki – nie przeszkadzałem im w działalności. Wiedziałem o wszystkim. Byłem jednak bardzo ostrożny i starałem się chłopców ochraniać. W 1942 roku przybył do nas wspaniały człowiek, Karol Lachowski. On to właśnie powołał do życia „Jerzyki”.

Organizacja ta powstała w październiku 1939 roku z inicjatywy prezesa Związku Młodzieży z Dalekiego Wschodu – Jerzego Strzałkowskiego, pseudonim „Jerzy”, „Sybirak”. Liczyła około 13 tysięcy żołnierzy i działaczy konspiracji. Organizatorem i dowódcą „Jerzyków” na Podlasiu był Lachowski, instruktor zawodu w Szkole Rzemieślniczej. W styczniu 1943 roku założył on trzy grupy: działającą w Radzyniu, na trasie Radzyń – Łuków i w Łukowie. W Radzyniu najbardziej prężnie funkcjonowała grupa istniejąca na terenie Szkoły Rzemieślniczej. Jej dowódcą był Jan Trokowicz. Działalność „Jerzyków” zaczęła się od kolportażu nielegalnej prasy i drukowania ulotek. Głównym celem organizacji (prócz zadań sabotażowo – dywersyjnych) było przygotowanie działaczy do udziału w akcji „Burza”.  

Po wojnie odrodzenie szkolnictwa w Radzyniu nastąpiło natychmiast po wypędzeniu okupantów. Pierwsze zebranie mieszkańców miasta zainteresowanych sprawami oświaty odbyło się w sierpniu 1944 roku. Wkrótce dzięki staraniom wielu ludzi rozpoczęto naukę w gimnazjum handlowym, mechanicznym i ogólnokształcącym.


  1. Losy szkoły w latach 1944 -1983

W roku 1944 na bazie Szkoły Rzemieślniczej utworzono Gimnazjum Mechaniczne. Właścicielem i dyrektorem szkoły był inżynier Stanisław Mańkowski. 30 września 1944 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Pedagogicznej, w lokalu dawnej bursy, przy ulicy Piłsudskiego 40, w godzinach 13:30 – 17:50. Szkoła zajęła budynek przedwojennego Gimnazjum Koedukacyjnego.

W czerwcu 1945 roku, w celu zapewnienia radzyńskim szkołom trwałej bazy materialnej i podstawy prawnej powołano Spółdzielnie Oświatową. Przejęła ona tytuły własności placówek. W skład zarządu spółdzielni weszli: Tadeusz Bocheński, Wacław Piotrowski, Tadeusz Rosowski. Od września 1945 roku Gimnazjum Mechaniczne oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące funkcjonowały w jednym budynku i posiadały ten sam personel pedagogiczny i administracyjny. Dyrektorem obu placówek był magister Mieczysław Stagrowski.

W tym okresie dla uczczenia odrodzonych w Radzyniu szkół gimnazjalnych został zasadzony pamiątkowy dąb na skwerku przy ulicy Międzyrzeckiej. Zakopano pod nim akty erekcyjne obu szkół średnich.

W roku szkolnym 1946/1947 upaństwowiono Gimnazjum Mechaniczne, natomiast Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcące należały do Spółdzielni Oświatowej. W dalszym ciągu współpracujące ze sobą placówki pozostawały w jedności organizacyjnej.

W tym okresie kierownictwo szkoły zawodowej borykało się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i kadrowymi. Brakowało oświetlenia, opału, podręczników i pomocy naukowych (zwłaszcza narzędzi potrzebnych do pracy w szkolnych warsztatach). W 1946 roku do szkoły zawodowej uczęszczało 111 uczniów, a do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego 166. Szczegółowe dane na temat liczby uczniów w radzyńskich szkołach średnich w latach 1945-1985 przedstawia poniższa tabela. Tabela 1 Liczba uczniów szkoły zawodowej oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w latach 1945-1985.

Uczniowie szkoły zawodowej pochodzili z Radzynia i okolicznych miejscowości: Białki, Białej, Bedlna, Marynina, Paszk, Zabiela, Zbulitowa, Czemiernik, Turowa, Kąkolewnicy, Branicy Radzyńskiej i Suchowoli. W szkole przeważała młodzież pochodzenia inteligenckiego i chłopskiego. Najmniej było uczniów pochodzenia robotniczego. Związane to było ze słabo rozwiniętym przemysłem w Radzyniu. Do placówki uczęszczała przede wszystkim młodzież męska.

W 1949 roku zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z 21 czerwca 1949 roku szkoły zawodowe wyszły spod zwierzchnictwa Ministerstwa Oświaty i Kuratorium Okręgu Szkolnego, a przeszły pod nadzór Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego. Bezpośrednim zwierzchnikiem szkoły zawodowej w Radzyniu została więc Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Lublinie.

W listopadzie 1949 roku Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące przeniosły się do gmachu przy ulicy 3 Maja. Rozdzielenie placówek poprawiło ich warunki lokalowe. Wówczas w szkole zawodowej było siedem oddziałów i 220 uczniów. Klasy trzecie nosiły nazwę Państwowego Gimnazjum Mechanicznego, klasy pierwsze i drugie – trzyletniego Liceum Mechanicznego I stopnia.

W 1950 roku zmieniono nazwę placówki na Zasadniczą Szkołę Metalową. W 1952 roku połączono ją z Zasadniczą Szkołą Budowlaną. Wówczas stanowisko dyrektora sprawował Władysław Rygier. Szkoła liczyła osiem klas: 3 pierwsze, 2 drugie, 3 trzecie. W jak najszerszym zakresie starano się wykorzystać pomoce naukowe. Dbano aby lekcje prowadzone były metodą poglądową. Szczególną uwagę zwracano na łączenie teorii z praktyczną nauką zawodu. Starano się o wysoką jakość produkcji warsztatowej. Aby podnieść wyniki nauczania organizowano dodatkowe zajęcia.

W listopadzie 1955 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Czesław Toczyński. Wówczas placówka mogła poszczycić się wykształceniem około 500 robotników o specjalnościach: ślusarz maszynowy, tokarz, elektromonter, stolarz budowlany.

W 1955 roku utworzono trzy nowe działy: krawiecki, kołodziejski i bednarski. W 196l roku rozpoczęto kształcenie instruktorów urządzeń sanitarnych. Dwa lata później utworzono klasy o specjalności ogólnozawodowej oraz pięcioletnie technikum mechaniczne.

W 1965 roku usprawniono pracę szkolnych warsztatów przez zorganizowanie dwóch działów: reorganizację narzędziowni i remont maszyn. Nawiązano także współpracę z Zakładami Budowy Maszyn i Urządzeń w Warszawie.

W roku szkolnym 1966/1967 szkoła zawodowa została wyróżniona odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego, a komitet rodzicielski ufundował placówce sztandar.

W 1956 roku Centralny Urząd Szkolenia Zawodowego został włączony do Ministerstwa Oświaty. Od 18 kwietnia 1958 roku organami administracji do spraw oświaty i wychowania były: – w województwach – kuratoria okręgów szkolnych, – w powiatach – inspektoraty oświaty.

W 1961 roku Sejm PRL uchwalił ustawę O Rozwoju Systemu Oświaty i Wychowania. Ustaliła ona czas trwania nauki w niektórych szkołach, na przykład w szkole podstawowej (osiem lat), w liceum ogólnokształcącym (cztery lata), w zasadniczych szkołach zawodowych (trzy lata), w technikum i liceum zawodowym (pięć lat). Ustawa normowała świeckość, bezpłatność i państwowość oświaty. Maksymalne zbliżenie programów nauczania przedmiotów ogólnokształcących w technikum i liceum do programów liceum ogólnokształcącego sprawiło, że maturzysta każdego typu szkoły zawodowej miał możliwość podjęcia studiów w szkole wyższej.

W roku szkolnym 1973/1974 wprowadzono dwa okresy klasyfikacyjne. W 1971 roku w Radzyniu na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej utworzono trzyletnie technikum. Natomiast w roku 1972 – czteroletnie liceum zawodowe. Wkrótce powołując się na Zarządzenie Ministra Oświaty i Wychowania z 6 września 1974 roku radzyńskie szkoły zawodowe połączyły się w Zespół Szkół Zawodowych. 

W tym okresie charakterystyczną cechą pracy szkolnej było stałe, systematyczne i coraz głębsze upolitycznianie nauczania i wychowania.

W latach osiemdziesiątych na ścianach klasopracowni zawisły krzyże.


  1. Losy szkoły w latach 1984 -2016

W 1984 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Zdzisław Janus. Funkcję tą sprawował do 2014 roku.

Wysoki poziom podczas egzaminów dojrzałości nie pozwalał wszystkim uczniom na uzyskanie świadectwa maturalnego. Wielu poprzestało na otrzymaniu dokumentu ukończenia szkoły średniej.

W latach 1971 – 1985 w radzyńskiej szkole zawodowej na 1232 absolwentów maturę zdało 999, co stanowi 81%. Zgodnie z zasadą jedności nauczania i wychowania w szkole zawodowej proces dydaktyczno – wychowawczy przebiegał w toku następujących zajęć:

– zajęcia programowe,

– zajęcia organizowane w zakresie określonej tematyki: apele, akademie z okazji świąt, wyjścia do kina,

– zajęcia pozalekcyjne w ramach kół przedmiotowych i kół zainteresowań,

– działalność organizacji młodzieżowych.

W szkole działało koło polonistyczne, metalowe, drzewne, krawieckie, zespół korespondencyjny pism młodzieżowych, zespół dekoracyjny, recytatorski, modelarski, muzyczny, chór oraz koło filatelistyczne.

 

Istniało kilka sekcji sportowych: tenisa stołowego, lekkoatletyczna, piłki siatkowej, nożnej, koszowej i ręcznej. Prowadzone były zawody w grach zespołowych, biegach indywidualnych na bieżni i przełajowych. Wysokie lokaty w zawodach na szczeblu wojewódzkim były odzwierciedleniem systematycznej pracy z młodzieżą.

Od 1 września 2002 roku nasza szkoła przyjęła nazwę Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych.

4 marca 2004 roku siedziba szkoły stał się budynek przy ul.Sikorskiego15.

W 2005 roku w technikum pojawił się nowy kierunek: technik informatyk.

W 2012 roku-technik budownictwa oraz technik usług fryzjerskich.

1 września 2006 roku w II Liceum Ogólnokształcącym utworzono klasę sportową.

1 września 2007roku oddano do użytku halę sportowo-widowiskową wybudowana ze środków unijnych.

W 2014 roku funkcje dyrektora Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Radzyniu Podlaskim objęła dr Grażyna Dzida.

Obecnie w ofercie edukacyjnej naszej szkoły znajduje się :

1.Liceum Ogólnokształcące

2.Technikum

3.Zasadnicza Szkoła Zawodowa 

4.Liceum dla Dorosłych.

 


  1. Kadra pedagogiczna w latach 1944 -2017

Funkcje dyrektora naszej szkoły w latach 1944 – 2016 pełnili:

 

  Imię i Nazwisko w latach
1. inż. Stanisław Mańkowski 1944 – 1945
2. mgr Mieczysław Stagrowski 1945 – 1951
3. mgr Władysław Rygier 1951 – 1955
4. inż. Czesław Toczyński 1955 – 1984
5. mgr inż. Zdzisław Janus 1984 – 2014
5. dr  Grażyna Dzida 2014 – do chwili obecnej

 

Po wojnie warunki nauczania były bardzo ciężkie. Szkoła zawodowa borykała się z poważnymi trudnościami gospodarczymi i kadrowymi. Kierownictwo miało kłopoty ze skompletowaniem grona pedagogicznego. Większość ówczesnych nauczycieli nie posiadała wyższego wykształcenia. W roku szkolnym 1944/1945 w Gimnazjum Mechanicznym pracowało dziewięciu nauczycieli: Czapliński, Gruszkowa, Hapka, Łubnicka, Mazurek, Pocztowska, Ślusarz, Szwedowski, Mitszke. Kierownikiem dydaktycznym szkoły był mgr Mieczysław Stagrowski, a dyrektorem i właścicielem placówki inż. Stanisław Mańkowski. Nazwiska nauczycieli pracujących w szkole zawodowej w latach 1944 – 1985 przedstawia poniższa tabela. Większość nauczycieli pracowała niedługo: rok lub kilka lat, ale byli i tacy, którzy szkole poświęcili niemalże połowę swego życia.

Kolejność alfabetyczna 

Nazwisko i Imię Lata pracy Funkcja
Adamowicz Marian 01.IX.1946-31.VIII.1971 nauczyciel zawodu
Andrzejewski Adam 01.II.1963 – 31.VIII.1972 wychowawca w internacie
Artyszko Marian 01.VIII.1961 – 31.VIII.1999 nauczyciel zawodu
Balawender Tomasz 01.IX.1984 – 31.VIII.1991 nauczyciel zawodu
Barnaszuk Kazimiera 01.IX.1983 – 31.VIII.1996 język rosyjski
Basara Mikołaj 1.III.1960 – 31.III.1965 zajęcia praktyczne
Bejgerowski Jerzy 1.IX.1975 – 31.VIII.1981 język niemiecki
Bilska Jolanta – do chwili obecnej język polski
Bogutyn Teresa 1.IX.1982 – 31.VIII.1986 nauczyciel zawodu
Borysiuk Adam 1.IX.1997 – do chwili obecnej przedmioty elektryczne
Bosko Anna 1.IX.1982 – 31.VIII.1985 przetwórstwo owocowo-warzywne
Brzoskowski Józef 1.IX.1982 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Bukowska Halina 1.IX.1980 – 31.VIII.1982 prztwórstwo mleczarstwa
Burniak Czesław 16.VIII.1968 – 31.VIII.1972 matematyka
Chacewicz Waldemar 15.I.1973 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Chromik Stanisław 1.IX.1969 – 31.VIII.1972 muzyka
Czerw Aniela 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 język rosyjski
Daniluk Stanisław – do chwili obecnej przedmioty mechaniczne
ks. Danieluk Tadeusz 01.IX.1999 – do chwili obecnej religia
Darecka Irena – do chwili obecnej technologia krawiectwa
Denka Tadeusz 1.IX.1977 – 1.IX1979 nauczyciel zawodu
Dołbeń Artur – do chwili obecnej przedmioty ekonomiczne
Domańska Edyta 1.IX.1997 – do chwili obecnej przedmioty ekonomiczne
Donica Antoni 1.IX.1982 – do chwili obecnej fizyka
Dorosz Jan 1.IX.1974 – 31.VIII.1987 historia
Dzierżak Czesław 1.IX.1972 – 31.VIII.1980 nauczyciel zawodu
Duk Włodzimierz 1.IX.1983 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Duk Elżbieta 1.IX.1983 – 11.XI.1986 przetwórstwo owocowo-warzywne
Dyć Jerzy 1.IX.1973 – 31.VIII.1976 wychowawca w internacie
Fijałek Bogdan – do chwili obecnej W-F
Filip Roman 1.IX.1979 – 1.V.1981 przetwórstwo owocowo-warzywne
Filipiuk Teresa 1.IX.1986 – do chwili obecnej historia
Frączek Marek – do chwili obecnej W-F
Frączek Marta – do chwili obecnej W-F
Fręchowicz Teresa 1.X.1957 – 31.VIII.1967 krawiectwo
Gadzała Janusz 1.IX.1976 – 31.VIII.1982 nauczyciel zawodu
Gątarczyk Agnieszka – do chwili obecnej historia
ks. Golba Grzegorz 01.IX.1999 – do chwili obecnej religia
Górny Ryszard 1.IX.1969 – 31.VIII.1975 elektrotechnika
Granasiuk Zdzisław 1.IX.1965 – 31.VIII.1967 matematyka
Gruba Zdzisław 1.IX.1956 – 31.VIII.1983 nauczyciel zawodu
Grzesiak Zbigniew 23.X.1968- do chwili obecnej historia
Grzywaczewski Tadeusz – do chwili obecnej wiedza o społeczeństwie
Hapka Piotr – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Hapka Zdzisław 1.IX.1945 – 31.VIII.1964 budownictwo
Hawryluk Stanisław 16.VIII.1969 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu, kierownik warsztatów szkolnych
Hołysz Stefan 1.IX.1964 – 31.X.1970 matematyka
Ignaczak Stanisław 15.II.1972 – 31.VIII.1977 nauczyciel zawodu
Iwanejko Andrzej – do chwili obecnej geografia
Jakubiuk Małgorzata – do chwili obecnej  
Janus Anna 1.IX.1977 – do chwili obecnej język polski
Janus Zdzisław 1.IX.1974 – do chwili obecnej dyrektor szkoły
Jarkowska Hanna 16.III.1965 – do chwili obecnej język rosyjski
Jaźnicka Adela 1.IX.1948 – 6.III.1958 nauczyciel zawodu – krawiectwo
Jesionek Stanisław 1.X.1976 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Juszczyńska Bożena – 31.VII. 2003 nauczyciel zawodu
Kaczan Wiesław 1.IX.1983 – 31.VIII.1991 zajęcia pozalekcyjne
Koncerewicz Kazimierz 1.IX.1962 – 31.VIII.1971  gospodarka przedsiębiorstw
Kania Stanisław – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Kanoniuk Wacław 1.IX.1955 – 31.VIII.1981 nauczyciel zawodu
Kapczuk Józef 1.I.1983 – 31.VIII.1987 nauczyciel zawodu
Kapitan Jerzy 1.IX.1974-z przerwami do 2016 przedmioty mechaniczne
Kapitan Bogumiła 1.IX.1975 – do 20.. język rosyjski
Kapitan Bożena 1.IX.1974 – do 20.. matematyka 
Karczmarz Franciszek 1.IX.1948 – 31.VIII.1979 nauczyciel zawodu
Kielak Henryk 1.IX.1962 – 31.VIII.1973  przedmioty mechaniczne
Kindracka Janina 1.IX.1962 – 31.VIII.1967  język polski
Kindracki Jan 1.IX.1962 – 31.VIII.1967  język polski
ks. Klewek Karol – 31.VIII.1999 religia
Kodym Emil 1.IX.1945 – 31.VIII.1949  
Kolada Włodzimierz 1.IX.1970 – 13.IV.1988 chemia
Kołbuś Tomasz 1.IX.1986 – do chwili obecnej informatyka
Konopka Henryk 1.IX.1966 – 31.VIII.1982 nauczyciel zawodu
Korolczuk Henryk 1.IX.1984 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Korólczyk Wiesław 1.IX.1982 – do 2015 przedmioty mechaniczne
Kot Ewa 1.IX.1984 – do chwili obecnej język polski
Kotowska Aneta 1.IX.1999 – do chwili obecnej chemia
Kotowski Bogdan – 31.VIII.1997 kierownik internatu
Kotowska Bożena – do chwili obecnej pedagog szkolny
Kowalczyk Bożenna 1.IX.1967 – 31.VIII.1991 język polski
Kowalczyk Andrzej 1.V.1970 – 30.IX.1972 przedmioty mechaniczne
Kowalczyk Eugenia 1.IX.1964 – 31.VIII.1966 nauczyciel zawodu
Kowalczyk Marian 16.VIII.1965 – do chwili obecnej przedmioty mechaniczne
Kowalczyk Stanisław 1.IX.1967 – 31.VIII.1985 fizyka
Kowalczyk Witold 16.VIII.1965 – 31.VIII.1977 przedmioty mechaniczne
Kowalik Anna – 31.VIII.1988 język rosyjski
Kowalik Jerzy 1.VII.1976 – do chwili obecnej przedmioty mechaniczne
Kowalik Krystyna 1.IX.1999 – do chwili obecnej matematyka
Kowalska Teresa – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Kożuch Mirosława 1.II.1983 – do chwili obecnej bibliotekarka
Kroszczyński Czesław 1.IX.1971 – do chwili obecnej W-F
Książek Tadeusz 1.I.1950 – 31.VIII.1974 nauczyciel zawodu
Ksieniewicz Edward 1.IX.1977 – 19.III.1968 historia
Kaszycki Henryk 1.IX.1963 – 31.VIII.1968 nauczyciel zawodu
Kubaczyński Ryszard 1.IX.1985 – 31.VIII.1988 nauczyciel zawodu
Kukier Kazimierz 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 nauczyciel zawodu
Kusyk Elżbieta – do chwili obecnej matematyka
Kuty Włodzimierz 1.IX.1947 – 31.VIII.1954 nauczyciel zawodu
Lalik Marian 1.IX.1963 – 31.VIII.1965 fizyka
Laskowski Jan 1.IX.1961 – 31.VIII.1991 matematyka
Lewicka Renata 1.IX.1999 – do chwili obecnej język angielski
Litwiniec Renata 1.IX.1999 – do chwili obecnej geografia
Lipniacki Sławomir 1.IX.1967 – 31.VIII.1971 nauczyciel zawodu
Łepecki Aleksander 16.VIII.1966 – 10.II.1972 nauczyciel zawodu
Łuczyński Wacław 1.XII.1948 – 31.VIII.1968 nauczyciel zawodu
Łysik Małgorzata 1.IX.1984 – do chwili obecnej chemia
Mańko Franciszek 1.IX.1945 – 30.IX.1972 nauczyciel zawodu
Matysiewicz Ryszard 1.IX.1982 – 31.08.1999 przedmioty mechaniczne
Mazurkiewicz Zygmunt 1.IX.1968 – do chwili obecnej bhp, technologia
Miazga Marian 1.IX.1952 – 31.VIII.1954 nauczyciel zawodu
Molicki Wincenty 1.IX.1965 – do chwili obecnej rysunek techniczny
Muniowska Marianna 1.IX.1972 – 2000 matematyka
Nakłowska Olga 1.IX.1945 – 31.VIII.1947 brak danych 
Niewęgłowska Zofia 1.IX.1982 – do chwili obecnej język polski
Niewęgłowska Zofia – do chwili obecnej bibliotekarka
Niewęgłowska Elżbieta  1.IX.1982 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Niewęgłowski Stanisław 15.XI.1963 – 31.VIII.1986 nauczyciel zawodu
Niewęgłowski Andrzej – do chwili obecnej wychowawca w internacie
Oczkowski Tadeusz 15.X.1974 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Olejarski Aleksander 1.VII.1957 – do 20.. geografia, kierownik internatu
Olejasz Józef 1.IX.1956 – 31.VIII.1987  
Osik Aleksander 16.VIII.1971 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Oworuszko Zbigniew 1.IX.1953 – 1.IV.1958 nauczyciel zawodu
Oworuszko Marta 1.IX.1960 – 31.VIII.1965 nauczyciel zawodu
Pachucki Kazimierz 1.IX.1949 – do 1983 nauczyciel zawodu
Pałasz Ewa 1.IX.1986 – do chw2ili obecnej wychowawca w internacie, historia
Pastuszak Bożena 16.XII.1975 – do 20.. bibliotekarka
Paszkowski Tymoteusz 7.V.1984 – do 20.. nauczyciel zawodu
Paszkowski Wiesław 1.IX.1997 – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Petrulewicz Zofia 1.IX.1946 – 12.X.1959  
Pieśko Krzysztof – do chwili obecnej nauczyciel zawodu
Pietroń Waldemar – do chwili obecnej informatyka
Podsiadły Waldemar – do chwili obecnej historia, wychowanie fizyczne
Porczyński Zbigniew 20.IX.1965 – 31.VIII.1971 nauczyciel zawodu
Probst Rudolf 1.IX.1968 – 31.VIII.1970 biologia, język niemiecki
Prokopiuk Henryk 1.IX.1972 – 31.VIII.1981 nauczyciel zawodu
Prokopiuk Edward 16.II.1960-z przerwami do 20.. kierownik internatu, nauczyciel zawodu
Protaś Zbigniew 15.IX.1965 – do 20.. nauczyciel zawodu
Przegalińska Janina 1.IX.1983 – do 20..j nauczyciel zawodu
Rolak Jan 15.XI.1946 – 31.VIII.1976 nauczyciel zawodu
Rożen Halina 1.IX.1982 – do 2015 matematyka
Rygier Aniela 1.IX.1945 – 1.IX.1957  
Rygier Władysław 1.IX.1946 – XII.1955 dyrektor szkoły
Sałata Janina 1.IX.1969 – 31.VIII.1974 język niemiecki
Sawczuk Wiktor 1.IX.1946 – 31.VIII.1971 nauczyciel zawodu
Sawicka Maria 1.IX.1963 – 31.VIII.1976 bibliotekarka
Sawicz Agnieszka 1.IX.1972 – do chwili obecnej W-F
Semeniuk Tadeusz 1.IX.1962 – 6.II.1975 język polski
Sędłak Wiesław 15.IX.1973 – 31.VIII.1975 przedmioty drzewne
Siatka Stefan 1.IX.1950 – z przerwami, do 31.VIII.1999 chemia
Siemionek Roman 1.IX.1983 – 14.XI.1986 nauczyciel zawodu
Sikora Henryk 1.IX.1951 – 31.VIII.1984 fizyka
Sikorska Agata – do chwili obecnej język rosyjski
Siuciak Józef 1.IX.1956 – 31.VIII.1987 nauczyciel zawodu
Skrzymowski Wacław 1.IX.1963 – 31.VIII.1982 nauczyciel zawodu
Skulimowski Tadeusz 1.IX.1950 – 31.VIII.1971 nauczyciel zawodu
Słowikowska Iwona – do chwili obecnej język angielski
Soczyńska Ewa – do chwili obecnej język rosyjski
Sójka Wiesław 1.IX.1969 – 1997 nauczyciel zawodu
Spozowski Piotr 1.VIII.1982 – 31.VIII.1999 W-F
Stagrowska Aleksandra 1.IX.1946 – 31.VIII.1950  
Stagrowski Mieczysław 1.IX.1944 – 31.VIII.1951 dyrektor szkoły
Stasiowski Ludwik 1.IX.1982 – do 2015 nauczyciel zawodu
Szabrański Jan 1.IX.1962 – 30.XI.1966 nauczyciel zawodu
ks. Zbigniew Szambora – 31.VIII.1998 nauczyciel religii
Szerszonowicz Józef -1997 język rosyjski
Szwed Wacław 1.X.1947 – 31.VIII.1978 nauczyciel zawodu
Szczygielski Jan – do nauczyciel zawodu
Szymańska Halina 1.IX.1967 – do 20.. język polski
Ślusarz Marian 1.IX.1944 – 31.VIII.1974 nauczyciel zawodu
Terpiłowski Romuald 1.IX.1974 – do 2014 elektrotechnika, przedmioty zawodowe
Toczyński Czesław 1.I.1954 – 31.VIII.1984 dyrektor szkoły
Tracz Magdalena 1.IX.1998 – do chwili obecnej język niemiecki
Trościańczyk Bogdan 1.IX.1998 – do chwili obecnej matematyka
Wadyniuk Eugenia 1.IX.1982 – 31.VIII.1987 nauczyciel zawodu
Wajszczuk-Gil Maria 1.IX.1967 – 31.VIII.1982 świetlica
Widz Ryszard 16.VIII.1965 – 30.VI.1969 nauczyciel zawodu
Więcławska Małgorzata 1.IX.1998 – do chwili obecnej język polski
Wiszniewska Sylwia 1.IX.1982 – 31.VIII.1986 język niemiecki
Zaborek Jarosław 1.IX.1984 – 31.VIII.1988 technologia, materiałoznawstwo
Zając Maria 1.IX.1984 – do 20.. nauczyciel zawodu
Zając Mieczysław 16.VIII.1968 – do 2014 matematyka
Zaniewicz Barbara – do chwili obecnej przedmioty ekonomiczne
Zaniewicz Zbigniew 1.IX.1988 – do chwili obecnej W-F
Ząbek Anna 1.IX.1945 – 31.VIII.1988 język polski
Zuzak Marek 1.IX.1982 – II.1998 język niemiecki